مداخله مددکاری اجتماعی
سه مکتب فکری در مورد مفهوم و مداخلات در مورد کار کودک وجود دارد. مکتب اول آموزش را به عنوان یک اصل اساسی مطرح می کند و نشان می دهد که هر کودک خارج از مدرسه کودک کار است. این مکتب ایالت را به عنوان نماینده جامعه درنظر می گیرد و مسئولیت اصلی آن را ایجاد زیرساخت های لازم برای تسهیل دسترسی آزاد، اجباری و جهانی به آموزش ابتدایی و راهنمایی می داند. این مکتب فکری بین مشاغل خطرناک و غیر خطرناک تفاوت قائل نمی شود. در واقع، خطرناک و غیر خطرناک به چه معنااست؟ بسیاری از مشاغل طبق قانون “غیر خطرناک” هستند اما در حقیقت
بسیار مضر هستند. تعریف خطرناک تنها نشان دهنده آسیب فیزیکی به کودک است، اما کودکانی که فرصت های توسعه خود را ندارند به شیوه های دیگر آسیب می بینند. این طبقه بندی برخلاف اصول اولیه حقوق کودک است. دومین مکتب فکری بزرگی مشکل و محدودیت های ایالت را در تضمین دسترسی سریع همه کودکان به آموزش را مهم می داند. این مکتب از یک رویکرد تدریجی، متوالی و انتخابی در ابتدا با کودکانی که در فرآیند های خطرناک مشغول به کار هستند، حمایت می کند. برای ارائه آموزش و تحصیلات به آنها برای توانمندسازی آنان، از یک رویکرد گام به گام و نه از یک رویکرد ناگهانی و یک شبه حمایت می کنند. سومین مکتب فکری یک موضع کاملا متفاوت دارد.
طرفداران آن معتقدند که دولت در انجام وظایف خود در زمینه ارائه تحصیلات، ایجاد انگیزه برای والدین فقیر و ایجاد فضای پیرامونی برای یادگیری کودکان شکست خورده است. آنها طرفدار این هستند که به کودکان اجازه دهند خود انتخاب کنند و در همان زمان برای آنها محیطی سازگار و انعطاف پذیر ارائه دهند که به آنها آموزش عالی و یا محیط کار راحت و آزادی انتخاب می دهد.
این رویکردها از “تصمیم گیری با بزرگسالان، عقب نشینی فوری؛ تا تصمیم گیری با کودکان، اینکه آیا کار کنند یا خیر” متفاوت هستند. در حقیقت تمام استراتژی های مداخله ای در جایی در مسیر قرار دارند. آیا کودک مورد توجه قرار می گیرد یا علت؟ هر استراتژی که قرار است اتخاذ شود، باید حداقل بر واضح ترین علت کار کودکان تاثیر داشته باشد. این استراتژی باید توسط عواملی که این گروه خاص از کودکان را به کار سوق می دهد، هدایت شود. ما همچنین باید به یاد داشته باشیم که در تلاش برای بازگرداندن کودکی به کودکان، بزرگسالی را بر آنها تحمیل نکنیم.
فایل متن کامل مقاله را از اینجا دریافت نمایید.
گردآوری و ترجمه: فاطمه محمدی؛ مددکار اجتماعی
انتشاریافته در مجموعه رسانه های مددکاری اجتماعی ایرانیان
